کارگروه صلح وسازش شمال کشور

با تولد نسل جدید رسانه ها فصل خوبی برای خبرنگاری آغاز شده است

سالها خبرنگاری را کنار گذاشته بودم ، چرا که از یک طرف رسانه ها خبرنگار نمی خواستند ، بلکه رابطانی می خواستند که با منابع درآمدزا ارتباط داشته باشند و از سوی دیگر از یک زمانی دیگر ما خبرنگاران به روابط عمومی ادارات و سازمانها و اشخاص تبدیل شده بودیم که مثلا خبرنگاری هم می داند ، اغلب دوستان و همکارانم به خاطر معیشت و درآمد این نوع خبرنگاری را قبول کردند و در مشاغل مختلف به درجات بالا و گاه بسیار بالایی رسیدند ، عنوان خبرنگاری را داشتند ولی خبرنگار نبودند و فقط آمار خبرنگاران ایرانی را بالا می بردند. ولی من از این بازی بیرون آمده بودم ، به همین خاطر در اغلب جشنهای خبرنگاری دیگر دعوت نشدم .

واحد خبر کارگروه صلح و سازش ، عضو کارگروه صلح و سازش کشور دکتر حجت بقایی ( مشاور تحقیق و توسعه ) که سابقه همکاری با خبرگزاری های صدا وسیما،ایرنا،فارس،فودنا،ساجد،روزنامه جوان،کیهان،شفانیوز،و دهها نشریه تخصصی را در کارنامه کاری خود دارد در ادامه گفتگو با شبکه روابط عمومی گفت : خوب من از ۱۳۷۳ خبرنگاری را شروع کردم و در دوره های مختلفی چه در ارشاد و چه در صداوسیما و برخی خبرگزاریها گذراندم، دوره هایی گاه بسیار مهم مثلا حتی با bbc - cnn - kbs - nhk - cctv - dw و دهها مورد دیگر و درکنار این من تصویربرداری ، عکاسی ، نورپردازی ، مستندسازی و ... را هم یاد گرفتم تا کارم و تولیداتم بهتر شود. اما یک زمانی متوجه شدم، در رسانه اول باید منابع را تامین کنم بعد کار را تولید کنم. که متاسفانه در آموزشها این را کمتر می گفتند .

اساتیدی داشتم که این موارد را به من تذکر دادند، اساتیدم به من گفتند با توجه به روحیه شما بهتر است خبرنگار و پژوهشگر بمانید و خبرنگار وابسته نشوید ، چون شما نمی توانید دلال رسانه ای باشید. شما ممکن است بازاریاب خوبی باشید ، اما جنس رابط رسانه ای خیلی متفاوت است . و من به توصیه ایشان گوش کردم و در جایگاههای فنی مشغول شدم . . .

راستش سالهاست که اغلب رسانه ها شده اند روابط عمومی ادارات و سازمانها و یا تریبون شخصیتها و گاهی برندها .

اما با ورود رسانه های جدید خبرنگاری جان تازه ای گرفته است .

حالا ما خبرنگاران مدتهاست می توانیم رسانه خودمان را داشته باشیم و تا دلتان بخواهد مخاطب داریم. فقط باید خبرنگار باشیم و اطلاعات مفید تولید کنیم .

خوب طبیعی است که در این بازار کار جدید رقابت فوق العاده ای هم حاکم است و این باعث می شود خبرنگاران خلاق شوند وگرنه از گردونه رسانه ای خارج می شوند.

علی رغم ورود تعداد زیادی که امور خبر را نمی دانند ، باز هم جای امیدواری برای ظهور خبرنگاران وجود دارد.

اینجا وظیفه پیشکسوتان و اساتید زیاد می شود و آن اینکه باید خبرنگاری را به عموم آموزش دهند.

رسانه نیاز به خوراک دارد و در حال حاضر خوراک رسانه روزمرگیها و امور روزانه مردم شده است و بار اطلاع رسانی یا آموزشی خاصی ندارد و بیشتر سرگرمی است، اگر خبرنگاران به عرصه رسانه ورود نکنند ، این رسانه ها دیگر به کار نخواهندآمد و در حد همان تفریح و سرگرمی خواهند ماند.